Kobieta na smyczy.

Wydaje się, że w dzisiejszych czasach nie ma takich kobiet, ale czy na pewno? Myślę, że złe męsko-damskie relacje istniały i istnieć będą, chyba, że i kobiety i mężczyźni się zmienią. Dlaczego piszę o tym? Co mnie skłoniło do tego tematu? Pewien bardzo ciekawy włoski serial, który powstał na podstawie powieści. Jaki serial? Jaka powieść?

Jak to się zaczęło?

Zwyczajnie. Od chęci zobaczenia czegoś ciekawego i tytułu. Pociągnął mnie. Pomyślałam sobie, co też się kryje za nim, na pewno bliska osoba, bliska dla bohaterki, ktoś, komu możesz wszystko powiedzieć, wypłakać się na ramieniu, nie wyśmieje cię, nie odrzuci, pocieszy, pomoże. Czy ja mam taką osobę? Teoretycznie tak. Praktycznie różnie bywa.

Ona.

Stoi przy bohaterce. Namawia ją do nauki. Bawią się, rywalizują ze sobą, jedna od drugiej czerpie inspirację. Doskonała przyjaźń? A czy tu na Ziemi istnieje coś takiego?

Obie mi się podobają. Za to chłopcy, mężczyźni nie za bardzo. Władczy, dominujący, potrafiący pokazać, kto tu rządzi. Nie, ja takich facetów nie lubię. Przy nich nabieram ochoty do krzyku. Dziwię się, że kobiety potulnie ich znoszą. 

Ją podziwiam, że się sprzeciwia albo stara się sprzeciwić. Piękna i inteligentna. Naprawdę szkoda, że ojciec zabronił jej dalszego chodzenia do szkoły.

Wokół.

Brązowa szarość, stare kamienice, ulica, most, piach unoszący się na wietrze, włoska rzeczywistość lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku. Czy ja bym tam wytrzymała? Jak szybko wbiłabym paznokcie w skórę ówczesnych panów, a może raczej jak szybko oni zrobili by ze mną porządek, założyli smycz i kaganiec? Co wówczas zostałoby ze mnie? Cień? Poruszające się automatycznie ciało? Czy to właśnie zostaje po niej? Jedno jest pewne umysłu nikt jej zabrał i pod fasadą posłuszeństwa kryje się wolna dusza. Czy się zbuntuje? Oglądam dalej - drugi sezon. Przede mną kolejne odcinki.  

Po raz pierwszy.

Dzielę się wrażeniami, choć jeszcze nie znam całości.  Na portalu filmowym, z którego korzystam, powoli pokazuje się ciąg dalszy. Zainteresowała mnie ta historia. Współczuję bohaterkom, zwłaszcza jej, bo choć zdolna, nie mogła się kształcić i bardzo szybko wyszła za mąż.

Chciałbym sięgnąć po książkę. Podobno za nazwiskiem autora kryje się nieznana osoba. Kobieta czy mężczyzna? Tajemnicza sprawa. Jak się ona, on dobrze schował/ła. I jak to jest być taką nieznaną, nieznanym? Wszyscy o tobie mówią i nikt nie przypuszcza, że to ty. Czy w Polsce pisarz też może ukryć dane ze swojego życia? Dobrze by było czy źle nie podawać czytelnikowi informacji o sobie lub chociaż część zachować dla siebie? 

Dane filmu. 

Tytuł: Genialna przyjaciółka.

Twórca: Saverio Costanzo.

Gatunek: Dramat

Produkcja: USA / Włochy. 

P. S. Zdjęć z filmu celowo nie umieściłam, żeby nie ujawnić zbyt wcześnie o jaki film chodzi. Myślę jednak, że część z Was i tak się domyśliła, co to za film. Tak było? Czy nie znacie jeszcze tego serialu? Przy okazji podzielcie się tym, co oglądacie, jakie filmy lub ciekawe programy.