Ja i dziwne czasy.

Dlaczego dziwne? Bo nie są normalne, więc dziwne. Ludzie siedzą w domu i się boją. Ja też siedzę, ale się nie boję. Wiem, że prędzej czy później wszystko minie.

Wiosna.

Dotykam chwile codziennie,

choć czasem się wyrywa.

Nie chce zostać zamknięta.

Ciemność gdzieś blisko i daleko.

Uważnie stawiam kroki.

Iskra przechodzi w ogień.

Wiosna.

Autor: Hi-Fructose Magazine.

Za niebieskimi szybami.

Za niebieskim szybami kryją się smutki i żale.

Radość i szczęście chowają się w szafie.

Gniew siedzi w przedpokoju.

Strach wszędzie wchodzi i łapie.

I tylko spokój się nie boi.

Wielkie Nic.

Wielkie Nic między nami.

Skacze z gałęzi na gałąź.

Próbujesz je odgonić. 

Wreszcie ogarnia cię niepamięć.

Zza horyzontu nowy dzień nadchodzi. 

Autor: Jan Szynkarczuk.

Dom.

W domu na drzewie sny się snują.

Dobre, straszne, nijakie, wredne.

Czasem je łapiesz.

Przerabiasz na marzenia.

Uśmiech.

Cisza.

Przestrzeń pocięta myślami.

Zegar tyka.

Oddycham. 

Serce się uśmiecha.

P. S. I tego Wam życzę - uśmiechu oraz zdrowia. Jak zwykle czekam na Wasze reakcje w komentarzach.