Włącz swoją wyobrażnię.

O co chodzi tym razem?

O moje luźne refleksje 

do pewnych plakatów.

Może lepiej, luźne refleksje

po obejrzeniu pewnych plakatów.

Stary i gniewny. Nie odbieraj.

Jestem już stary.

I co z tego?

Czas mój płynie

inną drogą.

Pamiętam, co zrobiłeś.

Jak mnie kiedyś zostawiłeś.

Dzisiaj ci za to zapłacę.

Będziesz w siódmym piekle,

tam, gdzie ja byłem.

Tam, gdzie ty mnie wysłałeś,

a twoja słodka żona

jedynie pomachała,

gdy na dół schodziłem.

Teraz ona zejdzie

razem z tobą.

Szykuj się.

Niedługo cię odwiedzę.

Już więcej nikomu

życia nie odbierzesz.

Gdy po raz trzeci

tego dnia

radio na cały

regulator rozkręcone

usłyszałem,

z szuflady swój pistolet

zabrałem.

Strzeliłem do sąsiada.

On padł z dziurą

w skroni.

Czy żałowałem?

Nie.

Dlaczego?

Bo wreszcie ciszę usłyszałem.

Mroczne przejście. Każda dusza musi je przejść.

Gdy już cię zabiję,

będziesz musiał przejść

na tamtą stronę.

Uważaj, wybierz dobrze,

bo każdy błędny krok

zaprowadzi cię w wieczność mroku.

Pojawi się przy tobie przewodnik.

Zada kilka pytań,

a zła odpowiedź,

to dalsza gra

na planszy zła,

które jest,

ale go nie ma.

Wszystko zależy od ciebie

i twojej wyobraźni. 

Taka zwyczajna ulica,

skąpana w mroku,

a jednak coś się czai.

Warczy i szczeka.

To pies przez ciebie 

porzucony.

Teraz on cię zaprowadzi,

tam, gdzie wieczna,

mroźna zima

i ukrop ze stali.

Na ślepo. Zaufaj swojemu instynktowi.

Gdzieś za tą górą

kończy się świat.

Nic nie widzę.

Czy wyląduję?

Co tam zobaczę?

Sto pytań

i ani jednej odpowiedzi.

Dziadek do samolotu

po raz pierwszy wsiadł.

Trzęsły się ręce,

gacie były pełne

wiary, że gdzieś tam

dotrze

i rodziny swojej nie zawiedzie.

Z mgły wyrosła góra

i dziadek stracił

przytomność.

Dusza poleciała do nieba.

Czy wróci?

Czy dziadka samego zostawi?

Powrót. Miłość doprowadzi ich do domu.

Odyseusz wracał dniami

i nocami

między licznymi gwiazdami.

Oni też wracali.

Uśmiechnięci

żołnierze,

pewni siebie ludzie.

Odyseusz pędził

do swojej żony.

Oni do znanych

ze zdjęć kobiet.

Dumni z siebie

sądzili, że świat

do nich należy.

Kobiety jednak

ich odrzuciły. 

Zła miłość ich prowadziła.

To nie był dom,

do którego chcieli wrócić.

P. S. Zainspirowały mnie plakaty

        do nieistniejących filmów.