Zakochany pan Śmierć.

Było już poważnie, a teraz na wesoło o śmierci.

Można tak? Można. 

Spójrzcie na ilość filmów i książek traktujących temat z przymrużeniem oka.

Nie jest to więc nic nowego i odkrywczego, 

a jednak z pewnością inna opowieść filmowa.

Zdjęcie ze strony.

 

 

Opowieść bardziej pasująca do lenistwa lipcowego 

niż moje poprzednie smutne wiersze.

Opowieść dla tych, którzy lubią sobie usiąść w głębokim

fotelu z torebką czipsów lub z czekoladą albo i z jednym i drugim.

( Uwaga może się to skończyć zbędnymi kilogramami lub

udławieniem się na śmierć z powodu nagłego ataku śmiechu).

Główni bohaterowie na zdjęciu,chociaż nie wszyscy.

Jest jeszcze jedna ważna postać: chorąży Zoltan.

Zacznijmy jednak od tych na zdjęciu.

Ten w seledynowej barwie swojego garnituru to pan Śmierć

i duch japońskiego piosenkarza z lat 50, Tomy Tani.

Ta obok niego to Liza, która w dniu swoich 30 urodzin

postanawia znaleźć swojego przyszłego męża.

Przez cały czas pojawiają się nowi chętni do ręki i ciała Lizy.

Zazdrosny Tomy dwoi się i troi, by pokrzyżować im plany.

Na każdego dmucha swoim śmiercionośnym oddechem.

Mężczyźni zainteresowani Lizą padają jak muchy.

Zadowolony Tomy skacze w rytm japońskiej muzyki pop.

Liza płacze, a chorąży Zolan z policji ją obserwuje.

Czy Liza morduje swoich niedoszłych kochanków?

Czy jest przeklętą wróżką z japońskiej bajki?

A co z uczuciami wobec niej samego Zoltana z pozoru

zimnego mężczyzny, który lubi fińską muzykę?

I co z samą Lizą? Czy ulegnie miłości Tomego Śmierci?

Jeśli jesteście naprawdę ciekawi, na pewno film obejrzycie.

Ci, którzy już widzieli, wiedzą jak się potoczyła ta historia.

A jakie są moje wrażenia?

Punkt ostatni i najważniejszy.

Miałabym wątpliwości polecając ten film jako super interesujący.

Dla mnie to taka bajka dla dorosłych, zabawna bajka.

Ciekawa z pewnością jest atmosfera opowieści.

Węgry z lat 70 i nie pasująca do tych czasów wizja 

alternatywnego McDonaldsa, który jest głównym miejscem

towarzyskich spotkań i randek bohaterki oraz japońskie tło

w postaci japońskiej bajki o przeklętych kobietach, napisów

i muzyki w tle. Dosyć oryginalne połączenie.

Jednak całość trochę płaska i nie do końca w moim stylu.

P.S. Jest to film węgierski ,,Liza, lisia wróżka,,.